The poems in Tjugotvå were all published via my Poem of the Week newsletter in 2010–11.
Bara de döda stiger av i Kymlinge …
Only yesterday I thought it was a great idea;
The trees were still covered in cutesy icicles,
Dead birds lined the footpaths & I wanted to
Get on at a mystery station – or at least leap
Off into some great unknown, wings attached.
At the T Bana, I paused. On reflection, maybe
Kymlinge wasn’t ready for my ghosts just yet.
ik breng dit voor mijn gappies maar mijn valentijn is wel de liefste liefie, liefie ... waar ben je nu ik ben hier maar jij niet (waarom zeg je daarom iedere keer? hoe kan dat ... nou, weet ik veel (ik weet veel van mijn gappies maar darryl ja klopt hij weet alles tenminste alles over liefde maar hij ziet er nu helemaal dom uit in verband met jou en mij (natuurlijk maar ik kan niet zeggen jo dat ik doe dit shit als sinds ik klein bent (ja ik weet dit wel en ik kan wel liegen maar verliezen is geen optie tenminste ja, nou ... tenminste als ik jou zal verliezen dan komt alles niet goed (in feite wordt alles slecht maar dat kan niet 't is helemaal onmogelijk, toch? ja hoor, klopt: ik ben gek op mijn liefie (zij is helemaal lief en ik ben haar dronken droppie! niet iedere avond maar meestal ben ik dol op haar! haar haar is uitstekend bruin en lief, zoals haar (maar haar is niet alles in deze wereld, weet je, daar is meer in deze wereld dan haar ... maar tot en met haar haar is alles lief en ik voel me zoals een oude snoeperd als ik naast haar loop! een soort van heel dronken (maar wel lief droppie vol met drop, of een liedje dat iedereen wel kent, lekker bezig op straat doe ik mijn best maar zij doet alles toppie, en ik zit er nu aan te denken wat ik doe precies ... ja, nou, meestal niks, meestal zit ik hier alleen in mijn hoofd, maar samen met haar in mijn dromen (dronken moppen tappen maken praatjes met de baas doen zoals phileine (zij zegt sorry maar zij meent het niet zij is haar eigen baas, toch? jaaaa klopt, ik ben de baas, maar ik ben met de verkeerde trein! liefie, ik zit hier, op een soort van perron en ik denk dat ik jou lief find. mag dat? kan dat? ik hoop het wel. ik breng dit voor mijn gappies, ja, de echte mannetjes, de kabouters maar al die mannetjes met (bij voorbeeld de spelletjes enzo zijn een beetje gek volgens mij (nou (maar niet zo gek als ik op jou.
drop drop the hangul! gimme gimme gimme gimme sun raaaaaa - no, the other kind! yessir eeyo davey drop the davey drop the dream, nation! yeeeaah drop it yoda drop it you must yoda! any other kind of sun ra i'm against it against all stooges day dream nations glo-wavers thomas covenant i'm against it read stein for yr education pynchon i'm not against got no real problem with him but poems? gaaaaaah! gimme sun ra! book me immediately promoters poster sun ra's face all over prater - who's he? we want ra and not just any old ra - yep you know the drill (oh noes ... david i am david david goes off! goes completely berko in stone roses reunion poses (a kind of sun that goes raaa! december - who needs it? not me coz i got [fill in sun ra blanks here, then take a no.] leaving now for mars attacks gvb mbv bpm vat btw pto pto! sun vehicle poem
Call me Kid A, capitalising on my foreign-power language, breezily erasing any thoughts of running aside to land here, finally, in this new town. Way below zero I go, plunging into a new career just as the Metro escalators do, with no thought or choice, only a strange drive to run, and run again, north. Call me Bowie, or at least his knife, cutting through forms, bureaucratic mazes, wintery shopping malls, towards a real future packed tight as snow in a drainpipe, or between rails. My plans to map the vortices of the city’s public transport take a backseat to idle wine, to Tarkovsky’s Solaris (1972). Call me Yesterday, the prosody of Vreten Tunnelbana station piercing my southern naivete with its sharp blue cubes, its friendly, if cold, silence. Here is a place I could sit for hours, I think, looping through Low (1977) towards another place, where non-descript bars hide agonies, their private dreams. Call me An Economic Asset, working my way through this crowd of extras sent here to test my resolve. Outside, all the trains are full of snow, or maybe fluffy clouds. I wanted to send you a photograph of the view from behind my eyes but the light, by then, was dim and the daze had disappeared.
apocalypse? miaow! ima jussa gonna chk chk chk (it's awwn! laydeeez miming pretty woman walking down the huh-streeet satellites are all in orbison lol! baaaaaaaaayyyyyyyybeeeeee hey seuss no wait, hey venus! "hello, world!" mkay, try again watchin' dead roy's black face mime a moon; so we go 'hey' @ black francis on tha moon GIT OUTTA MAI 'HAI' TIE BAI you wanna sonnet you wanna say 'allo, moon?? ( #andimout
