He is survived by his wife (and children barely rate a mention. But they in turn are survived & loved by other people who do not die (but turn up, oddly, just for a little while, at the end. Just as long as you survive you can be sure that His wife and children (survive him but he, unfortunately, does not. In fact, he dies. He does not survive his own life. Rather, it survives him, in another form. A body? Of sorts. Someone else’s body. Plurals. His bodies survived by those of his wife … And children (have heard that one before. That’s right, just before they survived him.
Category: Poems (page 16 of 73)
As of October 2011, I’d posted over three hundred poems on this site, including many sonnets and search poems, as well as numerous poems that didn’t make it into chapbooks such as Abendland and Morgenland. I then ceased posting poems here, choosing instead to distribute them via my poem of the week newsletter. Then I stopped doing that too. Every now and then I post a poem here … but not as often as I’d like.
Let’s be mad scientists and make a Kafka clone!
Or a sequel to Teh Depression, this time with more
masticating (oh & the rabbit gets shot at the end;
Let’s be like bad cryogenics, bring a Walt Disney
& a couple of tea-towels (don’t forget Phar Lap’s
head! (hey & this time the rabbit wins), m-kay?
I’ve got one: let’s be Dexter from Perfect Match,
You know, that robot. What, together? Well, no.
(in this version there is no rabbit & no fun runs
either. Dare I say boring? No, you may not say.
Let’s be gerbils, then. They’re closely related to
rabbits. When stripped of their skins, in fact, they
look almost identical. Just a bit smaller. Granted.
Are we almost there? Are we there? There yet?
Let’s get so into the meta-text that we forget
(the trial continues.
if they airbrushed my face could i be a rocket or could i somehow perhaps evolve into a star a sort of rock star cold and dead long abandoned somewhere out in space (or else temple bar or maybe blackpool (uk playing an cat dubh with just a hint of irony in my personal remediation pod what noisy cats are we pipes up mike (oldfield for some reason, chiming with that inane hankie dance he always does (but god bless him and god bless this black velvet underground and her peoples i'm from a band they used to call U2 we're not from derry we're from dubh linn blackpool as you call it there it's a dead star now the shape and size of a human head (no prizes for guessing whose and this is a song about a black cat that we may very well have stolen off charles manson who himself had flogged it from the beatles (to whom we still haven't actually got around to (like um stealing it back? she-kaaaaat
Mijn co-piloot houdt stippen. Ik hou van hun simpele Engels. Stippen dat zou kunnen komen dat ik de hele wereld als ik wilde. Polka dot sjaals voor de zomer picknicks en wandelingen door symmetrische groene tuinen. Polka dot shirts voor glinsterende nachtclubs en fotomogelijkheden. Polka dot rokken voor zon-en intercontinentale vluchten. Ik kan me voorstellen stippen getatoeëerd over haar hele lichaam, maar misschien zijn ze gewoon sproeten. Ons vliegtuig is bedekt met Polka dots: zwart op wit, roze op oranje, groen op zwart. We hebben de bijnaam “Polka Dot”. We taxi in een startbaan van polka dots, het opstijgen en klimmen steil, onze vliegroute een waas van polka dot velden, groen op geel, crème op zwart. Twee katten dansen de polka. Polka dot ogen, knipogen. Ik wil een zwarte polka worden stip op een witte achtergrond. Een groene polka dot op een zwarte achtergrond. Een paarse stippen op een groene achtergrond. Een rode polka dot op een rode achtergrond. Ze is een polka dot. Als ik een douche te nemen, polka dots vliegen van de roos. Stippen! Toen ik tomatensoep en morsen te drinken over mijn hele witte t-shirt, er is nog meer stippen voor mij. Jippie! De twee kleine gaatjes links in mijn shirt toen ik mijn “I Heart Polka” badge kan ook worden stippen, in het juiste licht. Polka dot, polka dot, polka dot – als ik blijven herhalen deze woorden, alle andere woorden in de wereld geworden stippen. Het is alsof we rechtstreeks naar de zon en dan je ogen sluiten, het leven in dat verblindende polka dot wereld. Onder mijn kleren die ik ben een polka dot. Onze gecodeerde instructies (hoogte, lager, laadvermogen, doelstellingen, …) komen door in Morse, maar ik kan alleen de puntjes. De streepjes blijven een mysterie. De stille woord tussen twee polka dot lippen. De heeee van een opgewonden adem. De regendruppel op het raam, de polka dot schaduw op de muur. Geluk in een polka dot. Onze stippen, je glimmende plekken. Opstijgen. Polka dot.
well death hasn't killed teh intranetz yet, then. glad we got that sorted. just send my cheque in the mail if you can't make it yourself. spread yer words, make all your phone calls heard in the next life. load that drive, erase that trail count to zero - it never fails.